Kto odpowiada za utrzymanie ubrań roboczych w miejscu pracy?

Praca w niektórych zawodach wiąże się z ryzykiem zniszczenia lub poplamienia odzieży. Nie jest to sytuacja komfortowa dla pracownika, który może posiadać wartościowe ubrania albo wykonane materiałów, które nie zapewniają bezpieczeństwa i higieny pracy. Przepisy określają, kto w takim przypadku powinien zadbać o zakup i utrzymanie odpowiedniego ubioru.

Do kogo należy zakup i utrzymanie ubrań?

Obowiązujące normy zakresie bezpłatnych ubrań roboczych opisuje Kodeks pracy. Zgodnie z nim to pracodawca jest zobligowany do dostarczenia pracownikowi nieodpłatnych ubrań i butów. Obowiązek taki powstaje w dwóch przypadkach. Pierwszym jest ryzyko uszkodzenia lub znacznego wybrudzenia odzieży własnej pracownika, a drugim wymagania technologiczne, sanitarne lub BHP na danym stanowisku pracy. Pracodawca powinien także dbać o to, aby ubrania robocze były czyste i niezniszczone. Najprostszym sposobem jest cykliczne oddawanie ubrań roboczych do pralni. Pracownik może też sam zanieść odzież do pralni i rozliczyć się z przełożonym na podstawie paragonu. Może też we własnym zakresie zadbać o czyszczenie, otrzymując od pracodawcy ustalony ekwiwalent.

Jak wygląda eksploatacja ubrań roboczych?

Odzież używana w pracy zużywa się i pomimo dużej dbałości o materiał co jakiś czas trzeba wymienić ją na nową. Przepisy nie określają, w jakich branżach muszą funkcjonować ubrania robocze, ani na jak długo mają wystarczać. Najczęściej takie ustalenia zawarte są w regulaminie wewnątrzzakładowym. W zależności od warunków panujących w pracy, ubrania robocze mogą być zastępowane nowymi na przykład co dwa lata. Kodeks pracy dopuszcza też w określonych przypadkach możliwość używania obuwia i odzieży własnej przez pracownika, ale wtedy pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny za zniszczone ubrania.